My mom's in town! Na haar congres in Texas besloot Karin om door te vliegen naar Madison en nu is ze sinds zondagavond bij mij en blijft ze tot aanstaande vrijdag om Madison te zien, leuke dingen te doen en natuurlijk voor wat fijne moeder-dochter quality time! Verder is er mijn 21^e verjaardag om naar uit te kijken! Om deze fijne leeftijd te vieren - plus het feit dat ik eindelijk legaal mag drinken en dáár dus niet meer voor opgepakt kan worden - geef ik vrijdag mijn ‘Goodbye Fake ID party'. Is het met vrienden maken gelukkig toch nog goed gekomen ;)

Ik besefte me deze week dat ik al een maand geen nieuwe update meer heb gegeven van mijn leven hier (waarvoor sorry)... Alles gaat nu echt heel erg snel, en het is een raar idee dat ik over 6 weken al weer thuis ben. Zoals een van mijn professoren vorige week zei: we zijn nu in de tijd van het semester waarbij het grootste gedeelte van de tijd voorbij is, en het meeste werk blijft liggen... Gelukkig heb ik op dit moment nog maar twee tentamens en één project om af te ronden en 15 mei ben ik officieel klaar met colleges!

En het is eindelijk lente in Madison! Waarschijnlijk heeft de natuur iets langer nodig om over de strenge winter te komen, maar het begint hier toch verdacht veel op Nederland te lijken met alle narcissen, krokussen en tulpen. En voorjaar betekent ook heel veel leuke dingen om te doen in town. Een kleine greep uit het aanbod: Mifflin Block street party (met 20.000 drinkende college studenten een soort equivalent van Koninginnedag), een weekendje Chicago met vriendinnen (winkelen, voor drie tientjes slapen in een 4 sterren hotel, stiekem naar het restaurant op de 96^e verdieping sneaken om zo de entree van de wolkenkrabber te vermijden), een bezoek aan een Indiaans reservaat (vreemd genoeg werden we rondgeleid door de bingohal en het casino in plaats van het museum), in je zomerjurkje op het terras aan het meer zitten en eigenlijk is studeren ook nog best wel leuk...

Ook heb ik nog geen genoeg van Amerika en het soms ietwat domme, oppervlakkige maar hartelijke volk. Vol verbazing volgde ik enkele weken terug een nationale rel over gay marriage. Naar aanleiding van een Miss USA peagant, waarbij Miss California de vraag moest beantwoorden wat ze van de legalisering van het homohuwelijk vond en daarbij met een tandpastalach en nepborsten antwoordde dat het huwelijk volgens haar christelijke overtuiging tussen een man en een vrouw zou moeten zijn, is er veel discussie ontstaan over gelijke civiele rechten voor homo's en lesbiennes, waar in de meeste staten nu een gebrek aan is. Hoe mooi de natuur hier is, hoe aardig de mensen zijn, hoe oneindig veel spullen je kunt kopen, kortom, hoe je weg kan zijn van dit land,het is een vreemd ideedat Amerikaanse staten anno 2009 nog steeds discrimineren op grond van ras, geloof en zelfs sekse.

Dat maakt dat ik het idee heb dat ik buiten mijn colleges misschien net zo veel te leer als in mijn leslokaal. En er zijn nog zo veel dingen te ontdekken, dus daarom ga ik weer een van mijn favoriete bezigheden uitoefenen: reizen! Ik ga definitief met een vriendinnetje reizen naar het zuiden van Amerika. We beginnen na het semester in Chicago, waar we de trein nemen naar Memphis, daar een dag blijven en vervolgens verder gaan naar New Orleans - een treinreis van in totaal 19 uur. In New Orleans is er dit weekend een jazz festival en vanuit de stad gaan we waarschijnlijk nog een paar andere steden bezoeken. Louisiana is een van de zuidelijke staten die gekenmerkt werd door slaverij tot laat in de negentiende eeuw, dus er schijnen nog veel oude plantages te zijn. Hopelijk kunnen we ook een van de vestigingssteden Batton Rouge, Lafayette of Bayu Teche zien: er schijnt nog veel te zien te zijn van de Franse kolonisten die Louisiana rond 1682 naar de Franse koning noemden.

'We're going to Miami!' zingen Lonneke, Karen en ik al twee weken want na New Orleans vertrekken we richting Miami met z'n drieën. En de koopjesjager in mij voelde zich bijzonder voldaan na een jeugdhostel te hebben gevonden voor 27 dollar per nacht - met ontbijt, lunch en diner! Na ongeveer 7 dagen in South Beach Miami vind de complete gezinshereniging plaats in Chicago waar ik Jan, Karin en Anna ontmoet en we vervolgens samen verder reizen naar Madison en Canada. En dan ben ik 17 juni, na 5 heerlijke, fascinerende, soms lastige, zonnige, koude, gave, en onvergetelijke maanden weer terug op Nederlandse bodem...

Maar tot die tijd ga ik nog even heel erg genieten van the US of A!