Time flies when you're having fun...

Ik ben hier al meer dan 20 dagen, dus 3 weken, dus bijna een maand! Eén vijfde van mijn reis zit er dus al op, aaah!

Dat de tijd snel gaat als je het leuk hebt, is een feit. En dat je slechts een korte tijd nodig hebt om ergens gewend te raken is voor mij ook een feit. Ik weet niet of het aan Madison als plaats ligt, de relaxte omgeving van de universiteit of de Amerikaanse cultuur in het algemeen, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik hier helemaal op mijn plek ben. Natuurlijk zijn er nog steeds genoeg dingen waar ik me over verwonder. Waarom hebben alle universiteitsgebouwen een klok die per verstrijkende minuut een luid geluid maakt, waarom wordt hier nog steeds gebruik maakt van een snerpende schoolbel, wie heeft in godsnaam de legging laten terugkomen (of is ‘ie hier nooit weggeweest?!) in het campusbeeld en waarom drinken mensen alcohol uit rode plastic bekers? Waarom denken Amerikaanse jongens dat je s'nachts kunt gaan stappen met je zonnebril op en dat je pet achterstevoren zetten cool is, en waarom zegt niemand hier cool maar sweet?!

Maar afgezien van die dingen waar ik me soms over verwonder... eet ik s'ochtends een bagel met creamcheese in plaats van mijn bruine boterham met kaas. Doe ik geroutineerd boodschappen in de supermarkt waar je in eerste instantie hoofdpijn krijgt van de kleuren, het geluid en de omvang. Ga ik naar college met mijn meest wijde broek in mijn Uggs gepropt, omdat het toch niet uitmaakt hoe je er hier bij loopt. En drink ik mijn bier uit een plastic glas, want dat ben ik natuurlijk gewend in Utrecht! ; )

Verder denk ik dat Madison echt de beste plek is om naar toe te komen als internationale student. Zoals ik eerder al opmerkte, is iedereen hier zo ongelofelijk vriendelijk. De relatie tussen docent en student is hier een stuk informeler. Bij het bezoeken van het inloopspreekuur van mijn professor werd ik vriendelijk verzocht om alvast plaats te nemen in haar kantoor en vooral een chocoladetruffel te eten, want ze was nog heel even bezig met haar voicemailberichten af te luisteren (waar ik dus bij was), omdat ze niets wist hoe dat ding moest stoppen. En de serveerster in de bar waar Lonneke, Louise en ik zondagavond steak aten, wilde met alle plezier alle regels van American Football uitleggen, zodat wij het spel ook konden volgen. Natuurlijk zijn er ook een paar vreemde Amerikaanse gebruiken. 'Have a good one' is het equivalent van 'eet smakelijk', wat niemand hier zegt. Als iemand vraagt 'hi, how are you', is dat uit beleefdheid en is het niet de bedoeling om een verhaal op de hangen over je dagelijkse bezigheden en beslommeringen. Vandaar dat ik misschien ietwat vreemd werd aangekeken bij de Walmart toen ik in de eerste dagen antwoordde dat het uitstekend ging en dat ik pas nieuw was hier... En, zoals tante Vera mij voor vertrek al waarschuwde, bij gebrek aan lange gemeenschappelijke geschiedenis (Obama noemde het Amerika's patchwork heritage in zijn iaugurele speech) hebben de meeste mensen wel een nicht, opa, overgrootvader of een vriend van de buurman in Nederland. 'You're from Holland? Wow, I'm 10% Dutch!'.

Verder ben ik op het moment druk met studeren (jaja), aangezien ze hier iets schoolser werken dan in Nederland en je iedere week leesvragen moet opstellen en testen moet maken. Daarnaast heb ik nog een bachelorscriptie die af moet en waar ik per dag minder zin in krijg. Verder zit ik nog in dubio over welk vrijwilligerswerk ik wil gaan doen. En dan ben ik natuurlijk ook druk met winkelen, Starbucks drinken in de bieb, over de campus slenteren en lunchen met internationale vriendinnetjes, stappen en alcohol uit plastic bekers drinken en huisfeesten bezoeken. Kortom: het is hier leuk! Vanmiddag heb ik de ultieme test om te kijken of mijn Engels goed genoeg is. Ik ga naar de kapper. Dus mochten jullie geen foto's meer zien verschijnen op mijn weblog, komt dat omdat mijn blonde haar is weggesnoeid wegens een communicatieprobleem... Wordt vervolgd.

p.s. Mijn Nederlandse nummer is afgesloten dus ik ontvang geen telefoontjes of smsjes meer! Ik ben bereikbaar op (1) 608 338 9062, mijn Amerikaanse nummer

Reacties

Reacties

Paula

Hahaha, oww fredje wat heerlijk om al je verhalen te lezen!! Klinkt echt super allemaal, en fijn dat iedereen zo aardig is en dat je helemaal op je plek zit!
Wow je bent idd al drie weken weg, tsjeee wat gaat de tijd snel zeg! Gelukkig maar, want dan ben je ook lekker snel terug... Wij hebben morgen dat feest in maastricht, ik hoop dat het wat wordt, vast wel, je mist in elk geval de aanblik van de halve jaarclub in Tiroler(hoeren)pakjes, dat is dan wel weer jammer he... Hou ons op de hoogte chick, superleuk!
liefs, kus

paf en door

Wij zitten hier te snacken dachten aan je fredje kroketje!

dikke smekzoen

mieke

Heee fré!!
Fijn dat je het zo naar je zin hebt! En raar idee dat je alweer 3 wk weg bent.
vind het leuk om je berichtjes te lezen! heb ik toch het gevoel dat ik op de hoogte blijf.
Inmiddels een beetje gewend aan de kou?;)

Kus!

Opa/Oma Jacobs

Frederieke,dat gaat lekker daar met al die feestjes,e.d.
Wat ziet mijn oog zegt Oma een mexicaan???op de foto bij de feestjes????
Geniet er van de tijd is zo om.
Groeten van Opa en Oma Jacobs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!