Hi all!

De laatste update kwam uit Siem Reap, de eerste plaats in Cambodja waar Lon en ik heen zijn gereisd. Voor Cambodja hadden we slechts een weekgepland, en dus bleef het bij de grote/toeristische steden die we hebben bezocht. Aan de ene kant was dat jammer, aangezien we misschien geen goed beeld hebben gekregen van het land. Aan de andere kant waren we na een week vanafdingen, hosselaars op iedere straathoek die je mariuhana of anders chrystal meth of opium willen verkopen, en het gevoel hebben dat je een 'walking cash-machine' bent, zoals de Lonely Planet het eufemistisch omschrijft, wel blij omdoorte reizennaar Vietnam.

Natuurlijk doet de beschrijving hierboven geen recht aan de schoonheid van Cambodja. De tempels van Angkor Wat, die we de eerste dagen bezochten, warenbehoorlijk indrukwekkend. De meer dan 200 tempels verspreid overvele vierkante kilometerszijn gebouwd in verschillende periodes en hebben zowel Hindoeistische als Boeddistische invloeden. Als je door de stenen ruines loopt, soms overwoekerd door enorme bomen en soms nog wonderbaarlijk intact, vraag je je verwonderd af hoe het mogelijk is dat mensen dit meer dan 900 jaar geleden hebben kunnen bouwen. De eerste dag hebben we een aantal tempels bezocht met een bijzonder slecht Engels sprekende gids en persoonlijke tuk-tuk driver. De tweede dag hebben we, tegen het advies van veel locals in, lekker Hollands de fiets gepakt om een grand tour langs veel andere mooie tempels te doen.

Siem Reap was daarnaast een leuke stad om souvenirs in te slaan, heerlijke Cambodjaanse lok-lak en amok (biefstuk salade en curry) te proberen en voor een paar dollar dronken te worden met goedkopere cocktails en nog goedkopere biertjes. Na twee nachten zijn we doorgereisd naar Phom Penh, de hoofdstad van het land. Wanneer je in een reisgids de highlights van de stad bekijkt, staan er twee 'vreemde' locaties tussen: de killing fields net buiten de stad en Tuol Sleng, alias S-21, de voormalige school die door de Khmer Rouge als gevangenis werd gebruikt tijdens hun bewind. Als voordat ik richting Azie vertrok, vond ik het een vreemd idee om naast alle leuke markten, musea en restaurants als toerist naar een voormalige martel-gevangenis en een begraafplaats waar je tot op heden botten uit de grond ziet steken te bezoeken. Toch kun je niet om de bloedige geschiedenis van Cambodja en de Khmer Rouge heen als je het land bezoekt, en zowel de killing fields buiten de stad - slechts een van de bijne 20.000 massagraven verspreid over het land - als de betonnen gevangenis met prikkeldraad midden in de stad - waar de foto's van Cambodjaanse mannen, vrouwen en kinderen rijen na elkaar opgehangen zijn - waren beide erg indrukwekkend.

Phom Penh is daarnaast de stad waar de koning woont. We hebben een tijdje in de paleistuinen van het schitterende Royal Palace rondgelopen in de hoop hem tegen te komen, maar aangezien hij kaal en in de veertig en nog steeds single, gaven we de hoop na een uurtje op om richting de Central Market te tuk-tuk'en. Onze afdingtechnieken worden beter, maar Cambodja is toch iets duurder dan verwacht aangezien alles hier in Amerikaanse dollars gaat. 15 dollar voor een armbandje wat na twee dagen toch alleen maar een zilveren coating heeft in plaats van echt van zilver is, blijkt dus nog steeds een veel te dure aanschaf ondanks ons verwoede afdingen.

Na een dag verlieten we Phom Penh om met de bus door te reizen naar het zuiden van het land, de badplaats Sihanoukville. In Nederland zou ik een zes uur durende busrit niet overleven zonder boek, muziek en/of telefoon, maar hier is zo veel te zien dat de tijd voorbij vliegt. Zo geldt in Cambodja schijnbaar dat alles op een scooter past. Een gezin met vier kinderen, enorme varkens die op hun rug vervoerd worden, de inhoud van een klein Blokker-filiaal achterop in een gevaarlijk uitstekende constructie, boomstammen die meters uitsteken of twintig ondersteboven hangende kippen. Daarnaast hebben ze hier geen verkeersregels: inhalen kan zowel links als rechts, met of zonder verhoogde snelheid en de toeter gebruik je eigenlijk constant om je aanwezigheid op de weg aan te tonen, ook al rijd er niemand anders voor of achter je. Vanuit de bus krijg je een goed beeld van het landschap: heldergroene rijstvelden, palmbomen en blauwe luchten en onzettend veel bedrijvigheid langs de weg. Wat me opviel was hoe arm het land eigenlijk is. Huizen zijn gemaakt van hout, riet of golfplaat, kinderen lopen zonder kleren en onder de hoge huizen op palen lopen varkens en kippen rond te scharrelen. Dat verklaart misschien ook de andere houding tegenover toeristen die we merkten tijdens onze week hier. Kortom, al zouden het constante getoeter van de buschauffeur, de bizarre weggebruikers en het prachtige landschap je nog steeds niet kunnen boeien, gelukkig werd er tijdens onze busrit Cambodjaanse karaoke opgezet die in Nederland alleen te vinden is in de plaatselijke muziekwinkel onder 'kattengejank en dierengeluiden'. That keeps you busy...

Sihanoukville bleek een relaxte stad aan het mooie strand waar zowel Cambodiaanse als buitenlande toeristen hun vakantie vieren. De eerste dag hebben we heerlijk op het strand gelegen en geprobeerd om de fruitverkopers, bedelaars met missende ledematen en kinderen die zelfgemaakte armbandjes verkochten te negeren (niet gelukt, Lon maakt constant grappen over mijn barmhartige karakter als ik weer 20 cent aan een zwerver of ander zielig uitziend persoon geef). Vanaf toen begon het met regenen, en pas toen we4 dagen later in de bus naar Vietnam stapten hield het weer op. Ondanks de regen toch heerlijk gerelaxed, opnieuw goedkoop dronken geworden met onze travelbuddy's An en Val die ook richting Sihanoukville reisden, kooklessen gehad zodat we thuis verse springrolls en lok-lak kunnen maken en konden we met een legere portomonnee en gelukkig gevoel doorreizen naar Vietnam.

Of beter gezegd, de Socialistiche Republiek van Vietnam. Waar je aan de grens twee dollar moet betalen aan de 'dokter'als je verklaart dat je geen enge ziektes hebt. Waar het hoofd van Ho Chi Minh in ieder gehucht en grote stad op borden en vlaggen naar je lacht, en waar de hamer en de sikkel vaker te zien zijn dan het McDonalds logo (nu ik er over nadenk, hebben ze wel een McDonalds hier? Ik gok van niet, dat verdorven Amerikaanse restaurant). En waar de mensen ontzettend vriendelijk zijn, de kinderen verlegen 'hello' zeggen en waar oude mannetjes naar je zwaaien. Wat een heerlijk land!

De eerste twee dagen verbleven we in de Mekong Delta, een prachtig stuk van het land waar de rivier het leven bepaalt. Met een nogal toeristische tour bezochten we een floating market, een noodel-fabriek, een drijvende fishfarm en maakten we verschillende tochten op de rivier. De hoogtepunt was de homestay: we sliepen bij een Vietnamees gezin in huis (helaas werden we die middag uit de schattige houten chalets aan het water geschopt aangezien er een andere grote groep aankwam en moesten we naareen slaapkamer in hethuis verplaatsen), waar we super lekker aten, een kijkje konden nemen rond het huis en het dorp en s'ochtends met een van de gezinsleden mee gingen naar de markt - rattenvlees, verse alen of stinkende durianvruchten, anyone? Omdat we nogal veel willen zien in een nogal korte tijd, zijn we gisteren van Siagon (de naam Ho Chi Minh City wordt door niemand hiergebruikt) naar Danang in het noordoosten van het land gevlogen. Na een nachtje slapen zijn we vandaag met een plaatselijke boemelbus, waar we weigerden meer te betalen dan de rest van de Vietnamese passagiers en uiteindelijk gelijk kregen, doorgereden naar Hoi An, een stad op de Unesco werelderfgoedlijst met heel veel tailorshops, leuke restaurants en een heerlijk hotel met zwembad. De plannen voor de rest van de week zijn Na Trang, Saigon en uiteindelijk onze laatste dagen in Kuala Lumpur (Lon en ik fantaseren al weken over de goedkope souvenirs die we nog gaan inslaan, de heerlijke facial die we willen nemen en de fijne Maleisischie cultuur en de toffe stad) voordat we op 18 augustus terugkomen in Nederland!

Ik heb denk ik slechts een fractie verteld van wat ik allemaal mee heb gemaakt in de afgelopen weken, maar ik hoop dat jullie m'n reisverslag leuk vonden en mocht er interesse zijn: een uitgebreide update wil ik bij terugkomst graag geven! :) En ik hoor ook heel graag hoe jullie zomers zijn geweest/zijn!

Veel liefs uit Vietnam en tot snel!

Xxx Frederieke